Berichtje vanuit Lagos

Lieve allemaal! Hallo!!! Hier vanuit een zweterig en vies maar redelijk functionerend internetcafe uit de achterbuurt van Lagos even een berichtje.
Ik kan helaas mijn mail niet geopend krijgen maar dat probeer ik straks nog even voor wat persoonlijkere berichtjes.
Ik durf helaas geen foto te uploaden hier, ze zouden hier tenslotte wel ' per ongeluk' door anderen gebruikt kunnen worden en dat lijkt me niet zo handig.
Om met woorden te beschrijven hoe het hier is valt echter ook niet mee...
Hmmm... ok dan even zo: zet de verwarming op 35 graden, doe de lampen uit, vraag alle buren op constant met de auto te toeteren en tegen elkaar te roepen buiten, plas op de vloer en inhaleer hierbij ook nog wat uitlaatgas, dan heb je een aardig idee misschien. ( Niet dat wij hierop de vloer plassen, je kunt voor het zelfde idee ook je WC een maand niet schoonmaken en wel regelmatig op t randje knoeien maar dan duurt het zo lang voor je de ervaring compleet hebt) Daar moeten dan eigenlijk ook nog vliegen muggen en ander gespuis bij maar die zijn in de winter niet zo snel te vinden misschien.
Dit zou natuurlijk wat negatief over komen maar we genieten hoor!
Het is lekker warm en Kiara rent (hoe ze het doet met dit weer weet ik niet) de heledag rond buiten. We zitten in een hotel op de legerbasis. Dat vond ik niet zo leuk klinken eerst maar het is heerlijk. Er is daar namelijk genoeg plek om te lopen, er is gras, er zijn bomen en dat is toch wat anders dan buiten de poorten. Waar het dor en vies en grauw is. Verder is er redelijke toevoer van electra dat is ook wel lekker, hoe wel het vaak wel te zwak is om de airco te laten werken. Ook is het goed beveiligd waardoor het goed toeven is. Eigenlijk mogen buitenlanders er niet verblijven, toen ik foto's wilde maken werd dit niet in dank afgenomen ivm spionage, hihi als we deze basis in willen nemen is t niet moeilijk hoor, een muurtje over en je bent binnen maar toch. Men vond me echter zo aardig dat ik wel blijven mocht haha, ik weet wel hoe ik ze charmeren moet hoor die soldaatjes!
We slapen op een superdik matras met een enorme kuil in het midden, Kiara slaapt heerlijk in haar hermetisch afgesloten reisbedje. Ze is dan ook nog niet door muggen gebeten, in tegenstelling tot mamalief die zo 30 beten tellen kan.
Ik verbaas me over mezelf, ik laat Kiara rustig rond rommelen en ze gaat met gemak met ooms of neefjes en nichtjes aan de wandel. 1 keer echter zonder dat ik het wist, dat vond ik minder maar ik moet zeggen dat ik toch vrij makkelijk ben.
Ook viezigheid en bacterien zijn niet te vermijden dus geven we ons er maar aan over. Diarree op zijn tijd hoort er tenslotte gewoon bij.
Kiara is dol op haar neefjes en nichtjes en de hele familie ook op haar. veel gehoorde uitspraakt "ze rent niet maar ze zweeft" alles wat Kiara doet is hier bijzonder.
Het is lekker om de familie weer te zien en bij te praten. Bijzonder hoor om weer bij elkaar te kunnen zitten, het is erg gezellig. Ook wel schokkend soms hoe arm ze zijn, de kids hadden ( van 6 tot 15 jaar) nog nooit een puzzel gemaakt en vonden dit erg moeilijk bijvoorbeeld.
Verder gaat alles in een afrikaans ritme, dat is wel eens een beetje storend, dingen die je 'even' wil doen kosten halve of hele dagen. Zo gaan de dagen helaas ook wel snel om, we zijn al over de helft van ons verblijf hier. Ik zou wel langer willen blijven maar heb ook erg veel zin in normaal eten, sla, bruinbrood, groente... We leven toch in een arme buurt bij arme familie en dan is het eten niet echt naar mijn smaak, ik ben dan nu ook bijna vegetarier. Wat neer komt op rijst met een beetje rode saus en af en toe koop ik een soort oliebol of cakeje. De rest heeft wel genoten van de geit die we geslacht hebben met kerst... dr is geloof ik geen onderdeel ongebruikt zegmaar...
Ik had gisteren helemaal mijn dag, we zijn naar een duur chique winkelcentrum gegaan met europese producten en iets hoge dan europese prijzen. Vic's zus Nneka vond het bizar en gilde regelmatig vanwege de prijzen maar onder dwang heeft ze ook wat spullen gekocht en een lekker ijsje (the whole compound can eat rice for this money) gegeten. Kiara en ik genoten van een zakje patat en een mars (die geimporteerd was uit ons lieve nederlandje!)
Nou ik ga mijn mail even proberen, tot snel!

Sneeuw!

Op de eerste dag vond Kiara de sneeuw maar niks. Helemaal positief heb ik haar de sneeuw laten ontdekken, maar ze vond het vreselijk. In de auto op weg naar de creche riep ze steeds 'vieze sneeuw' en mama maar roepen dat het echt leuk is.
Maar nu wil Kiara alleen nog maar meer buiten lopen dan anders, terwijl moeder ondertussen verkleumd en met bevroren vingers nog een foto probeert te maken:Kijk voetjes weg! Zelf met dit weer hebben we de arme koulijdende eendjes nog gevoerd, de eendjes waren niet de enigen die kou leden...Maar Kiara vond het prachtig

Pietje!

Een van de favoriete bezigheden van Kiara de eendjes voeren. Ze vraagt nu zelf 'mama, kom mee, eendje voeren' nou dat is dan toch al een 5 woord zinnetje!
Heel leuk, bij Papa in de werkauto! Sinterklaas! Kiara kent al 3 sint liedjes, en zingt ze nu nog fanatiek, ook vindt ze nog dat er regelmatig iets op het dak zit. Ze heeft alleen niet zo veel respect voor de oude goedheiligman, ze noemt hem Sinterklaasje. Vandaag zong ze nog het lang zal ze leven en riep hard daarna ´kom nou sinterklaasje´

Dit is ons eigen kleine pietje, helemaal zelf geverfd op de creche

Ter geruststelling van een ieder t was gewoon een hollands griepje!

een mexicaantje?

Tja op dit cruciale moment in de geschiedenis, onze tante Maaike aan de andere kant van de wereld, is het kabeltje van de camera kwijt... ben druk op zoek dus snel weer foto's.

Andere wereldgescheidenis dingetje waar we toch even aan mee doen is de mexicaanse griep.
Kiara is al een paar dagen grieperig, vandaag ook weer wat benauwd dus we hebben een avondje huisartsenpost/SEH gedaan.
Buiten dat het echt zielig is dat Kiaartje zo ziek is hebben we ook wel gelachen, dat doen de okwuchukwu's graag als t serieus wordt...

In de wachtkamer in het ziekenhuis is een hoek ingericht voor de 'griepgevallen' iedereen kijkt wat angstig naar de mensen in dat hoekje (naar ons dus). Na enkele minuten kregen we, om het nog iets dramatischer te maken ook alle drie een mooi mondkapje op. Geweldig! Ik voelde me een soort lepra patient, we werden angstig bekeken en gemeden.
Ook mensen die duidelijk met een 'griepkindje' kwamen vonden het eng om in het griephoekje plaats te nemen, je kon het perongeluk niet hebben en toch besmet worden.
Heerlijk was de vrouw die 1 stoel náást het hoekje ging zitten terwijl er zeker twaalf stoelen ín het hoekje vrij waren. En vertelde dat ze niet hoefde te wachten en meteen geholpen wenste te worden, ja schat wij ook...
Ik zocht nog leuk 'o, o wat zitten we in t zelfde schuitje'-oogcontact maar dat werd niet gewaardeerd, wie weet kunnen blikken toch wel doden of besmetten, je weet maar nooit!
We genoten er wel erg van dat de dame ferm naar t hoekje gewezen werd! Helaas stonden wij net op omdat we aan de beurt waren, we hadden al een weddenschap afgesloten over hoe ze dit op zou lossen.

Maar ja over ons arme zieke meisje, je moet niet denken dat we alleen maar lol hebben natuurlijk. We hebben 3 uur doorgebracht in t hospitaal, ze is goed bekeken en er zijn snotjes ( ja echt) en speeksel afgenomen. Morgen worden we gebeld of ze een 'mexicaantje' is of niet.
Het gaat prima hoor, ze heeft nog wel praatjes ondanks hoge koorts. Dus ik vermoed dat het wel goed zit, maar ja ze valt toch in de 'risicogroep' en dat zorgt voor moeder zorgen. Beter een keer teveel gechecked toch!

Doei doei

En dan is het zover... tante Maaike is echt naar Afrika! ( we moesten vroeg op, Kiara had niet zo'n vrolijk gezichtje meer...) Nog een kus (ja een echte met snot tante, je zult het nog missen straks!)

Ja!!! Foto's!!!

Eindelijk maar toch... fotoprobleem opgelost!

Onze tuin is eindelijk ontdaan van lelijke scheve bestrating en nu zo mooi. Opa, Ome Erwin en Papa Vic hebben hard gewerkt, maar zonder de coördinatie en supervisie van Kiara... was het natuurlijk nooit zo mooi geworden!

Hoewel ze dus bijzonder technisch aangelegd is kan het ook nog worden dat ze geen tuinarchitect wordt maar haute couture gaat ontwerpen...

Onze tante Maaike gaat voor 2 jaar met Mercy Ships naar Afrika, wat zullen we haar missen! Ze kan zo goed tandenpoetsen (echt hoor!)
En dan is ze ook nog eens ongelófelijk grappig, Kiekeboe!!!

kwebbeltje

Er is een klein probleempje met de foto toevoer maar wil jullie toch de ontwikkelingen onze kleine ondeugd niet onthouden.

Ze kletst wat af en alles wordt ook steeds duidelijker te verstaan (voor mama).
Ze laat al goed weten wat ze wil, wat er aan moet -broet aan, ene been anelle been- of uit -soffe uit-.
En wat er gegeten of gedronken moet worden lette bootje=lekker broodje, appesoop=appelstroop en ook ammemoesje=appelmoes is favoriet, lette oekje= lekker koekje, onijntje=rozijntjes.
Verder bevrijdt ze zichzelf uit de slaapzak als ze in bed ligt en wil ze zelf haar brood smeren.
Het onderwerp zelfdoen is eigenlijk steeds verder aan het opkomen, heeeeel fijn!

Een nieuwe ontdekking is dat Papa iets heeft, tussen zijn benen... Kiara vind het geweldig zo'n wiebel ding! Overal zegt ze nu Piepel (gelukkig dus niet duidelijk herkenbaar)

Nieuwe coupe

Tijd voor een beetje afrikaanse roots. En t staat leuk! t is wel even een werkje, met lijntjes die toch een beetje recht moeten zijn

De variatie mogelijkheden van t aantal staartjes is van 2 uitgebreid na 4, 6 of 8 staartjes. Kiara moet er wel voor stilzitten en dat is lastiger...

muisje...

De tafel is gedekt, en mama gaat nog even wat pakken... zie hier onze muis...

Ik ben groot! (en papa's schoenen zijn nog groter...)

Tinus op visite, wat is tie leuk!!!

wat ze állemaal al kan ;-)

Zo onze drama queen doet nu even een dutje, dan kan ik even bijschrijven... Ze is een schatje maar met slapen nu een absolute drama maker, ze krijst het hele huis bij elkaar! Na een kwartiertje gaat ze vaak wel onder zeil, het zal wel een fase zijn...

Verder is ze echt al druk met allerlei dingen, ze 'schrijft' graag, ze probeert te rennen, ze speelt graag met de bal en loopt met gemak de trap op sinds een paar dagen.

...Kijk hier was ik ziek en zielig, met ongetemde afrokrullen...

Verder zingt ze graag liedjes, 'blij,blij' horen we vaak als ze zelf zingt en af en toe klinkt het als een bevel zodat Paps en Mams het gaan zingen. Ook zingt ze vooral veel zelfbedachte geluidjes, waarin soms ineens een liedje te herkennen is.

Ook Kiaartjes woordenschat is al enorm uitgebreid, ze kletst veel en papagaait graag. Ze heeft dan nog niet altijd de woorden goed maar wel de klanken.

'Auto' zit er al in en ook 'kukeleku, toetoet, tutatutatu, open, dicht en papa'.

'Aai' waarbij ze over je hoofd aait en als iemand niest zegt ze 'eitojteit' (gezondheid). 'Jaji' is Jani en 'baaaaah' is bal.

...zelf doen...

Ze heeft ook al veel dingen door, hoe iets open of dicht moet, hoe shirtjes uitmoeten, zelf je buik wassen, en ze komt dingen geven als je dat vraagt. Ze weet ook al goed wat 'nee' betekent maar ze heeft uiteraard niet altijd zin om daar naar te luisteren. Ze heeft al goed voor ogen wat ze wil en begint wel eens een beetje te 'zeuren en piepen' als het niet gaat zoals ze wil of iets niet mag.

...Stoeien met papa, een kleine hooligan van de papa fanclub...

Onze kleine koningin

Lieve kijkbuis ooms, tantes en overigen... Daar zijn we eindelijk weer eens!
Met geweldige foto's van Kiara met een kroon van de creche, het staat zo goed en natuurlijk...
Het blijft dat Lex&Max geen prinsje voor Kiara hebben, anders had dat de logische huwelijkskandidaat geweest.
Maar wat is ze trots met zo'n kroon op haar hoofd, echt lachen hoor!

Kiara's grote hobby (hoewel de mevrouw van t consultatie bureau zich al afvroeg of kiara wel eens iets niet leuk vond)

Het versnipperen van keukenrol! Met de secretaresse van mijn vader...
tja van al dat spelen wordt je moe!

Tot snel meer! Nu de camera weer meewerkt komen er snel meer plaatjes!

Pasen?

Een lekkere zonnige pasen achter de rug, helaas een niet zo fitte man bij mijn zijde maar t was niet erg.

Zondagochtend lekker gebrunchd thuis en daarna naar de kerk, maandag nog eens lekker brunchen bij Opa en Oma, dus t was de moeite wel weer waard dit jaar.

Ik had de leiding bij de kinderdienst, kindjes van 4 tot met een oudste van 11, erg grappig en erg gevarieerd.
Ik vroeg wie er weet wat pasen is, maar daar kwamen vooral verhalen over paashazen, eieren en allerlei fantasieën daaromheen naar boven.

Kort heb ik, voor de oudere kinderen, het verhaal in notendop uitgelegd volgens een veelgebruikt tekeningetje om het evangelie te vertellen.


De slechte dingen (zonde) die we doen als mensen zorgt voor een kloof tussen mensen en God, doordat Jezus aan het kruis gingen de dood overwon en onze straf voor ons gedragen heeft, kunnen we weer rechtstreeks contact met God hebben. Even kort samen gevat.


Daarna voor de kleinere kids eerst gevraagd wie wel eens de schuld kreeg van iets wat hij niet gedaan had en de link naar Jezus gelegd, daarna verhaal met mooie platen erbij verteld.

Kinderen hebben gepuzzeld en liedjes gezongen over pasen en hadden de betekenis weer even helemaal opgefrist.

In short... ik had mijn best gedaan, keurig alle verschillede leeftijden aangesproken, helemaal goed. Trots op mezelf nog even een paar spelletjes gedaan om de energie kwijt te raken waar de kids gelukkig mee waren.

Aan het einde, na de kerkdienst komt er een meisje naar me toe en vraagt geschokt:
"Tante Jani, is God nu echt dood?" :-S

Weer een ervaring rijker

En ja hoor... dat opruimen van kots en diarree bij de geneugten van t moederschap horen wist ik wel. En ik moet zeggen dat ik ook wel ervaren begin te worden met snotneuzen en poep en alle andere zaken. Maar nu is deze ervaring weer uitgebreid... Helaas zou ik zeggen
We hebben een nachtje ziekenhuis achter de rug, jaja

Kiara was vrijdagavond kortademig en volgens de huisartsenpost moesten we t maar even aankijken. Laat op de avond toch niet gerust erop en hups in de auto naar t ziekenhuis.
Daar hebben we tot diep, pijnlijk heeeel pijnlijk diep, in de nacht ons lekker bezig gehouden met troosten, afleiden, onderzoekjes en vernevelen van verschillende medicamenten.
Tja toen mochten we zelf bedenken of ze opgenomen moest worden of met ons mee naar huis ging. Ja da's lekker! Moet je ineens zelf weten wat het beste is. Met een tasje vol pufjes, drankjes en druppeltjes zijn we om een uur of half 5 lekker naar huis gegaan. Kiara dronk even een fles en papa at een bordje rijst en heerlijk knock-out op bed. Twee keer die nacht eruit om de pufjes te doen (o, waar haalde ik de energie vandaan toen gebroken nachten standaard waren?) en verder heerlijk uitgeslapen.
Ik ben de rest van t weekend lekker aan het zustertje spelen, maar Kiara is weer fit.
Ze ademt snel maar is weer helemaal vrolijk, t lopen is ook nog flink in ontwikkeling en ze kan al aardige snelheden halen!

Eerste stapjes!

Jaaaa! Het is niet vast gelegd op foto of film, want een camera is zo leuk dat ze er snel voor op de knietjes gaat om er heen te kruipen. Maarrrr dussss...
Ze heeft haar eerste stapjes gezet!!! Zomaar een stuk of zes stapjes achter elkaar! En daarna nog eens en nog eens! Het is nog erg voorzichtig maar ze kijkt zelf erg trots als ze het doet, mijn kleine baby loopt, het is geen baby meer...

praatjesmaker

Jaja, er wordt hard gestudeerd in huize Okwuchukwu.
Kiara leert allerlei woorden, ze let erg goed op wat er gezegd wordt en probeert het te herhalen, ze heeft voornamelijk de klank goed maar het lijkt soms al heel wat!

Kiara's vocabulaire:
Papa en Mama, maar die zegt ze niet vaak, we zijn er al dus waarom nog eens iets zeggen he...
hihihihahaha van 'zag twee beren'
aaite= zing nog eens papagaaitje leef je nog
ee tee ( soms gevolgd door ie) = 1, 2, 3
tettin= ketting
kaaa= klaar
po=op

Verder weet ze een hoop klanken na te doen, en begrijpt ze ineens vanalles 'waar is je voet' 'waar zijn je haartjes'
Ze kan heel mooi zingen waarbij je in de wijs al een beetje een liedje kan herkennen, bovenstaande liedjes of 'schaapje schaapje heb je witte wol'
Ze roept bij alles wat gebeurt, leuk of niet leuk, hard 'au!'
Als ze iemand niet meer in de kamer ziet gaat ze hard roepen 'hé, hé-é!'
het is zo grappig!

en zaterdag het feestje!

Jaja, zaterdag was het echt feest. Neef Simon had zich zelfs verkleedt als indiaan. Kiara heeft heel wat duplo gekregen, nu kan ze ook lekker meespelen met de neefjes. Het ziet er erg gezellig uit, maar eigenlijk is ze een beetje lastig want ze pakt alle mooie bouwsels van de neefjes af. Van Opa en Oma kreeg ze deze mooie wagen, een echte hit. Toen we haar uitlegde dat de pop er in kon, zei ze gelijk maar weer een nieuw woordje 'Pop'

En papa weet wel wat Kiara mooi vindt, een echte teletubbie! En toen de taart... deze lekkere chocotaart was van tante FenEn deze had mama helemaal leuk gemaakt... zelfs nog aardbeitjes erop etc...Maar toen ging er wat mis en zag hij er zo uit!

Hij was wel erg lekker!

Kiara weet wel raad met taart. Zondag in de kerk mocht ze vooraan ook een taart aansnijden en werd er voor haar gezongen. Tijdens het bidden voor Kiara vond ze dat het lang genoeg geduurd had en nam ze een goede greep slagroom en stond lekker te eten! Was wel duidelijk wie er allemaal met de ogen open was tijdens t bidden want veel mensen schoten in de lach!

Jarig!

De eerste verjaardag is achter de rug, het was wel een echte feestweek!

Dinsdag de 17 was Kiara echt jarig, maar papa moest werken, kwam even eten en daarna naar school dus was het een rustig dagje met Mama samen.

Natuurlijk wel een lekker taartje gegeten:
Papa dacht dat hij mij helpen moest, maar ik kan dat natuurlijk prima zelf!

En toen lekker gegeten, en als een echte Ngeriaanse lik ik lekker aan een botje, o wat was papa hier trots op zijn dochter!

Donderdag was het feest bij de creche, hoewel Kiara het voor het eerst helemaal geen feest vond om naar de creche te gaan, ze heeft gebruld!

Maar ja, ook getracteerd op 'nijntjes' met hierachter een nijntje koekje, ik vond het leuk om als moedertje dit in elkaar te frutselen, helemaal echt!

En ook de creche was helemaal in to 'nijntje'

Met een echte nijn verjaardagsmuts

achterstallig onderhoud

Nog even wat foto's van afgelopen tijd:
De Valentijnskaart!!!

En samen op een feestje in ons eerst matching african gear