Berichtje vanuit Lagos

Lieve allemaal! Hallo!!! Hier vanuit een zweterig en vies maar redelijk functionerend internetcafe uit de achterbuurt van Lagos even een berichtje.
Ik kan helaas mijn mail niet geopend krijgen maar dat probeer ik straks nog even voor wat persoonlijkere berichtjes.
Ik durf helaas geen foto te uploaden hier, ze zouden hier tenslotte wel ' per ongeluk' door anderen gebruikt kunnen worden en dat lijkt me niet zo handig.
Om met woorden te beschrijven hoe het hier is valt echter ook niet mee...
Hmmm... ok dan even zo: zet de verwarming op 35 graden, doe de lampen uit, vraag alle buren op constant met de auto te toeteren en tegen elkaar te roepen buiten, plas op de vloer en inhaleer hierbij ook nog wat uitlaatgas, dan heb je een aardig idee misschien. ( Niet dat wij hierop de vloer plassen, je kunt voor het zelfde idee ook je WC een maand niet schoonmaken en wel regelmatig op t randje knoeien maar dan duurt het zo lang voor je de ervaring compleet hebt) Daar moeten dan eigenlijk ook nog vliegen muggen en ander gespuis bij maar die zijn in de winter niet zo snel te vinden misschien.
Dit zou natuurlijk wat negatief over komen maar we genieten hoor!
Het is lekker warm en Kiara rent (hoe ze het doet met dit weer weet ik niet) de heledag rond buiten. We zitten in een hotel op de legerbasis. Dat vond ik niet zo leuk klinken eerst maar het is heerlijk. Er is daar namelijk genoeg plek om te lopen, er is gras, er zijn bomen en dat is toch wat anders dan buiten de poorten. Waar het dor en vies en grauw is. Verder is er redelijke toevoer van electra dat is ook wel lekker, hoe wel het vaak wel te zwak is om de airco te laten werken. Ook is het goed beveiligd waardoor het goed toeven is. Eigenlijk mogen buitenlanders er niet verblijven, toen ik foto's wilde maken werd dit niet in dank afgenomen ivm spionage, hihi als we deze basis in willen nemen is t niet moeilijk hoor, een muurtje over en je bent binnen maar toch. Men vond me echter zo aardig dat ik wel blijven mocht haha, ik weet wel hoe ik ze charmeren moet hoor die soldaatjes!
We slapen op een superdik matras met een enorme kuil in het midden, Kiara slaapt heerlijk in haar hermetisch afgesloten reisbedje. Ze is dan ook nog niet door muggen gebeten, in tegenstelling tot mamalief die zo 30 beten tellen kan.
Ik verbaas me over mezelf, ik laat Kiara rustig rond rommelen en ze gaat met gemak met ooms of neefjes en nichtjes aan de wandel. 1 keer echter zonder dat ik het wist, dat vond ik minder maar ik moet zeggen dat ik toch vrij makkelijk ben.
Ook viezigheid en bacterien zijn niet te vermijden dus geven we ons er maar aan over. Diarree op zijn tijd hoort er tenslotte gewoon bij.
Kiara is dol op haar neefjes en nichtjes en de hele familie ook op haar. veel gehoorde uitspraakt "ze rent niet maar ze zweeft" alles wat Kiara doet is hier bijzonder.
Het is lekker om de familie weer te zien en bij te praten. Bijzonder hoor om weer bij elkaar te kunnen zitten, het is erg gezellig. Ook wel schokkend soms hoe arm ze zijn, de kids hadden ( van 6 tot 15 jaar) nog nooit een puzzel gemaakt en vonden dit erg moeilijk bijvoorbeeld.
Verder gaat alles in een afrikaans ritme, dat is wel eens een beetje storend, dingen die je 'even' wil doen kosten halve of hele dagen. Zo gaan de dagen helaas ook wel snel om, we zijn al over de helft van ons verblijf hier. Ik zou wel langer willen blijven maar heb ook erg veel zin in normaal eten, sla, bruinbrood, groente... We leven toch in een arme buurt bij arme familie en dan is het eten niet echt naar mijn smaak, ik ben dan nu ook bijna vegetarier. Wat neer komt op rijst met een beetje rode saus en af en toe koop ik een soort oliebol of cakeje. De rest heeft wel genoten van de geit die we geslacht hebben met kerst... dr is geloof ik geen onderdeel ongebruikt zegmaar...
Ik had gisteren helemaal mijn dag, we zijn naar een duur chique winkelcentrum gegaan met europese producten en iets hoge dan europese prijzen. Vic's zus Nneka vond het bizar en gilde regelmatig vanwege de prijzen maar onder dwang heeft ze ook wat spullen gekocht en een lekker ijsje (the whole compound can eat rice for this money) gegeten. Kiara en ik genoten van een zakje patat en een mars (die geimporteerd was uit ons lieve nederlandje!)
Nou ik ga mijn mail even proberen, tot snel!

Sneeuw!

Op de eerste dag vond Kiara de sneeuw maar niks. Helemaal positief heb ik haar de sneeuw laten ontdekken, maar ze vond het vreselijk. In de auto op weg naar de creche riep ze steeds 'vieze sneeuw' en mama maar roepen dat het echt leuk is.
Maar nu wil Kiara alleen nog maar meer buiten lopen dan anders, terwijl moeder ondertussen verkleumd en met bevroren vingers nog een foto probeert te maken:Kijk voetjes weg! Zelf met dit weer hebben we de arme koulijdende eendjes nog gevoerd, de eendjes waren niet de enigen die kou leden...Maar Kiara vond het prachtig

Pietje!

Een van de favoriete bezigheden van Kiara de eendjes voeren. Ze vraagt nu zelf 'mama, kom mee, eendje voeren' nou dat is dan toch al een 5 woord zinnetje!
Heel leuk, bij Papa in de werkauto! Sinterklaas! Kiara kent al 3 sint liedjes, en zingt ze nu nog fanatiek, ook vindt ze nog dat er regelmatig iets op het dak zit. Ze heeft alleen niet zo veel respect voor de oude goedheiligman, ze noemt hem Sinterklaasje. Vandaag zong ze nog het lang zal ze leven en riep hard daarna ´kom nou sinterklaasje´

Dit is ons eigen kleine pietje, helemaal zelf geverfd op de creche