Mijn eerste bevalling!!!

Tjonge... zo'n bevalling is niet niks!!! Gelukkig was het niet die van mezelf hoor, maar van vriendin Afi! Wat super om daar bij te zijn!

Gisteren nacht hebben we al in het ziekenhuis gezeten, het leek alsof de bevallling zou beginnen, maar we mochten weer naar huis.

Gisterenavond na mijn avonddienst (keurige planning van die baby) belde Afi dat het nu wel zo ver was, haar vliezen gebroken en helaas groen vruchtwater.
Vanuit mijn werk was ik snel in het ziekenhuis waar we eerst gezellig hebben gekletst met af en toe een wee...
Maar kleine Deborah vond het niet zo leuk binnen dus kreeg Afi een infuus om weeën op te wekken, nou en daar kwamen ze hoor! Arme Afi!
Ik zal de details besparen maar het was zwaar, wel mooi om er bij te zijn, rug te masseren, koude washanden her en der te leggen en vooral inpraten van de moed!
Jeetje, wat heb je daar een hoop van nodig, van die moed!
Dit gaat echt diep, momenten dat je denkt het niet meer te willen of kunnen.
Het was mooi dat wij (Vivian en Helen en ik) ook op de monitor konden zien wanneer en hoe fel de weeën kwamen, we hebben tot de vroege ochtend rond het bed gestaan en met zijn drieën Afi ondersteund.
Ze wilde al geruime tijd persen maar moest het volhouden, toen het moment kwam om te persen! Wow!!!
Daar kwam heel snel een klein hoofdje en toen was er even stress... Afi mocht niet meer persen en de navelstreng zat om het nekje van kleine Deborah. Deze werd doorgeknipt en de arts heeft Debora verder snel naar buiten 'gehaald'.
Wow, wat een mooi moment! Tante Jani moest tuurlijk even brullen, maar denk dat in de stress geen mens het gemerkt heeft!

Deborah is snel bij gekomen nadat ze uitgezogen was ging ze heerlijk brullen, tante lekker meedoen natuurlijk! Ooooo wat een mooi moment zeg...

Ze lijkt enorm op haar broer Tosin en is nu nog heel licht van kleur met een superbos haar.
Haar handjes zijn echt heel wit, maar dat wordt vast snel lekker chocoladebruin... dan vreet ik haar helemaal op!!!

iedereen heeft Temitope Deborah Mariama even vast gehad en al na heel wat telefoontjes en een beschuit met muisjes vertrok iedereen. Ik bleef nog even bij Afi en terwijl ze douchte heb ik zoooooo lang en zooooooo lekker met Deborahtje gekroeld. O wat is ze lief, en wat ruikt ze lekker nu zo nog zo 'brand-new' is!
Al met al wel een pittige nacht... en even na achten lag Tante Jani heerlijk in bed... Ik dacht van de indrukken niet te kunnen slapen maar dat heb ik niet lang kunnen denken, ik was knock-out!

Ik vond het zo mooi, maar een lolletje is het niet!
k heb gelezen van mensen die de pijn konden verwelkomen (Afi kon het alleen vervloeken) en dat zou mooi zijn, maar wat is die een zwaar ding dat bevallen!!!
De eerst nog zielige en kapotte Afi trok snel bij en maakte weer grapjes, O schat wat hou ik van je en ik ben zo trots op je!!!